چالش هاي غواصي عميق تر و نفوذ طولاني تر و مقادير زيادي گاز تنفسي لازم براي اين پروفيل هاي غواصي و در دسترس بودن سلول هاي سنجش كننده اكسيژن از اواخر دهه 1980 منجر به تجديد علاقه به غواصي مجدد شد. با اندازه گيري دقيق فشار جزئي اكسيژن ، نگهداري و نظارت دقيق مخلوط گاز قابل تنفس در حلقه در هر عمق امكان پذير شد. در اواسط دهه 1990 بازآفريني هاي مدار نيمه بسته براي بازار تفريحي تفريحي و به دنبال آن بازآفرينان مدار بسته در حدود هزاره در دسترس قرار گرفتند. دستگاه هاي شستشوي ضد آب در حال حاضر براي بازارهاي نظامي ، فني و تفريحي توليد مي شوند ، اما همچنان محبوبيت كمتري دارند و از تجهيزات مدار باز نيز گران ترند.
تجهيزات غواصي
دستگاه تنفس
تجهيزات تعريف شده اي كه توسط يك غواص استفاده مي شود ، همان دستگاه غواصي است ، دستگاه تنفسي زير آب كه به غواص اجازه مي دهد هنگام غواصي نفس بكشد و توسط غواص حمل مي شود.
با پايين آمدن فرد ، علاوه بر فشار جوي طبيعي در سطح آب ، فشار هيدرواستاتيك افزايشي تقريباً 1 بار (14.7 پوند در اينچ مربع) براي هر 10 متر عمق (33 فوت) اعمال مي كند. فشار تنفس استنشاق شده بايد فشار اطراف يا محيط را متعادل كند تا تورم ريه ها امكان پذير شود. تنفس هوا در فشار جوي طبيعي از طريق لوله اي زير سه فوت زير آب تقريباً غيرممكن مي شود.
بيشتر غواصي تفريحي با استفاده از نيم ماسك كه چشم و بيني غواص را مي پوشاند و يك دهان براي تأمين گاز تنفسي از دريچه تقاضا يا دستگاه تنفس مجدد انجام مي شود. استنشاق از دهان تنظيم كننده خيلي سريع ماهيت دوم را مي گيرد. ترتيب معمول ديگر ، ماسك صورت كامل است كه چشم ها ، بيني و دهان را مي پوشاند و اغلب به غواص اجازه مي دهد از طريق بيني نفس بكشد. غواصان حرفه اي به احتمال زياد از ماسك هاي صورت كامل استفاده مي كنند كه در صورت از بين رفتن غواص از راه هوايي غواص محافظت مي كنند.
چهارشنبه ۱۰ دی ۹۹ ۲۲:۲۴ ۲۳ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است